Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Druga część przygód detektywów Dżamili Patel i Jerrego Pardoe trzyma poziom z pierwszej części. Jak to u Mastertona, jest krwawo, brutalnie i obrzydliwie, mamy tego tutaj aż w nadmiarze. Fabuła jest dosyć ciekawa i intrygująca, jest parę nieścisłości ale to nie przeszkadza. W tego typu książkach liczy się coś innego, oczywiście nie jest to horror po przeczytaniu którego nie będziemy mogli zasnąć. Samo zakończenie dosyć ciekawe ale czegoś mu brakuje. Książkę dobrze i szybko się czyta.

Druga część przygód detektywów Dżamili Patel i Jerrego Pardoe trzyma poziom z pierwszej części. Jak to u Mastertona, jest krwawo, brutalnie i obrzydliwie, mamy tego tutaj aż w nadmiarze. Fabuła jest dosyć ciekawa i intrygująca, jest parę nieścisłości ale to nie przeszkadza. W tego typu książkach liczy się coś innego, oczywiście nie jest to horror po przeczytaniu którego nie...

Druga część zbytnio nie różni się od pierwszej. Nadal będziemy się zastanawiali czy Prot, główny bohater, jest człowiekiem chorym psychicznie czy przybyszem z planety K-PAX, zdania będą podzielone. Oprócz Prota i jego problemów mamy tutaj opisy innych pacjentów i ich przypadłości które mogą na pierwszy rzut oka wydawać się śmieszne ale tak naprawdę są bardzo smutne. Podczas czytania sami zaczniemy się zastanawiać czy jakaś mała cząstka nas nie jest Protem. Głównym przesłaniem książki jest to że ludzie, społeczeństwo lekceważy choroby psychiczne a nawet je wyśmiewa. Książka krótka i szybko się ją czyta.

Druga część zbytnio nie różni się od pierwszej. Nadal będziemy się zastanawiali czy Prot, główny bohater, jest człowiekiem chorym psychicznie czy przybyszem z planety K-PAX, zdania będą podzielone. Oprócz Prota i jego problemów mamy tutaj opisy innych pacjentów i ich przypadłości które mogą na pierwszy rzut oka wydawać się śmieszne ale tak naprawdę są bardzo smutne. Podczas...

W tej części autorka skupia się na Eskilu, niepokornym synu Heikego i Vingi, który pakuje się w poważne tarapaty. Fabuła jest dobrze poprowadzona i dosyć ciekawa, oczywiście jak to w całej serii jest wątek miłosny ale w tej części dosyć skromny. Dom w Eldafiord jest momentami dosyć mroczny.

W tej części autorka skupia się na Eskilu, niepokornym synu Heikego i Vingi, który pakuje się w poważne tarapaty. Fabuła jest dobrze poprowadzona i dosyć ciekawa, oczywiście jak to w całej serii jest wątek miłosny ale w tej części dosyć skromny. Dom w Eldafiord jest momentami dosyć mroczny.